VE NİHAYET KARNE GÜNÜ...
Dün okulun son günü yani karne günüydü.Nihayet tatile çıktık uzun bir aradan sonra.Benim için duygu yoğunluğu yaşadığım günlerdir karne günleri...Karneleri veren ben olsam da karşımdaki öğrencilerim kadar kıpır kıpırdır içim,küt küt atar kalbim.Onların heyecanlı bakışları sevgi dolu gözleri içimi ısıtır ve epey bekletirim onları karneleri vermeden önce.Doya doya bakarım panik hallerine.Bir bilseler öğretmenlerinin kendilerinden daha çocuk kalpli olduğunu...
Dün yine aynı duygular içindeydik onlarla fakat bir duygu daha eklenmişti diğerlerine:Ayrılık hüznü!
Tatilden sonra başka bir okula gitme durumum hepimizi hüzne boğmuştu.Onlarla son konuşmayı yapmak ne kadar da zordu.Evde hazırlamıştım oysa neler söyleyeceğimi, ama nasıl da uçup gitti kelimeler...Onların yalvarışları sevgi gösterileri karşısında konuşmak çok zor oldu.Belki de gitme durumum iptal olur ama bu vedalaşma ortamı bana onları nekadar çok sevdiğimi ,onların bana olan sevgilerini ve bu sevginin beni nekadar doyurduğunu gösterdi.Hiçbir sevgi bukadar mutlu etmez herhalde insanı...ve karnelere geldi sıra.Verilen emeklerin karşılığını görme zamanı...Ben tabi herzamanki yumuşak kalbimle kıyamamıştım onlara bol bol notlar vermiştim sevmeyi öğrendikleri için!Mesleğimle gurur duydum dün yine.Çok seviyorum yetiştirdiğim çiçeklerimi.....
2 yorum:
Sitenizi yeni farkettim.Dünyanın en ulvi mesleğini yapıyor ışığınızı yayıyorsunuz.Keşke tüm öğretmenlerimiz de sizin gibi yapsalar bizlere eğitimin sadece okulda yapılmaması hayatlarının
her anında ışıklarını yaymaları"varsa tabi",örnek olmaları gerektiği kuralını unutmasalar.Zaten sevgi dolu bir insan olduğunuz sitenizin her köşesine bir nakış gibi aksetmiş.Işığınızın baki kalması dileğiyle..
Güzel düşünceleriniz için çok teşekkür ederim,mesleğimi herşeyden önce çocukları çok seviyorum.Onlara önce sevgiyi öğretmek istedim hep, her işin başı sevgidir çünkü..Bloğum da içimdeki sevgi kıvılcımlarını yaymama vesile olacak inşallah,yine beklerim...
Yorum Gönder